De pubertijd is een fase waarin een kind zich gaat afzetten tegen zijn ouders en andere volwassenen en een eigen identiteit gaat ontwikkelen. Stap voor stap groeit je puber naar zelfstandigheid toe.
Mentale en lichamelijke veranderingen
Het verschilt wanneer je kind in de pubertijd komt, zo tussen 10 en 16 jarige leeftijd. Meisjes beginnen over het algemeen eerder dan jongens. Zowel mentaal als fysiek vinden er allerlei veranderingen plaats. De hersenen van je kind ontwikkelen zich flink, waardoor je kind zich soms moeilijk kan concentreren. Ook het maken van weloverwogen keuzes kan dan moeizaam gaan. Verder zijn er natuurlijk tal van andere lichamelijke veranderingen (ongesteld worden, schaamhaar, seksuele gevoelens, baard in de keel). Je kind moet leren om hiermee om te gaan.
Een eigen identiteit ontwikkelen
Pubers gaan een eigen identiteit ontwikkelen. Wie ben ik en wat kan ik? Zij kijken kritisch naar zichzelf en dit kan hen onzeker, kwetsbaar en egocentrisch maken. Pubers vinden het belangrijk om een culturele identiteit te hebben. Zij denken na over het leven, maatschappij en de rol die zij hierin spelen. Ze zijn vaak bezig met hun afkomst, geloof of bijvoorbeeld dierenleed. En natuurlijk: bij een eigen identiteit hoort vaak ook een eigen kledingstijl, zoals gothic, sexy, netjes of sportief. Misschien hebben zij wel een idool als voorbeeld?
Op weg naar onafhankelijkheid
Zelfstandig en onafhankelijk worden gaat niet zonder slag of stoot. Je wordt als ouder soms flink op de proef gesteld. Pubers hebben ruimte nodig om te experimenteren en zelf beslissingen te nemen. Vrienden kunnen een belangrijke rol gaan spelen in het leven van je kind. Je gaat je kind stap voor stap loslaten met soms de nodige ongerustheid. Conflicten zijn niet te vermijden en zijn soms extra heftig door stemmingswisselingen bij je kind. Je puber loopt aan tegen de grenzen die je als ouder stelt. Zij willen zelf bepalen hoe laat zij naar bed gaan en hoe lang zij achter de computer zitten. Ze zitten niet te wachten op jouw bemoeienis rondom huiswerk, bijdragen aan het huishouden, geld, thuiskomen van uitgaan. Dat is zo gemakkelijk nog niet. Dit proces kan met de nodige wrijving en ruzies gepaard gaan.
Wrijving
Wanneer kinderen aan het leren zijn, ervaren ze in de regel nogal wat frustratie. Je kunt het ook omkeren: het ervaren van frustratie betekent dat kinderen aan het leren zijn. Het leren begint dus bij wrijving, bij het gevoel dat het net niet meer lukt. Het hoort er dus gewoon bij en we kunnen kinderen helpen om hier zo goed mogelijk mee om te gaan. Daarnaast vormen strategieën een onmisbare factor in het omgaan met frustratiemomenten.
“De conflicten met pubers is ook een vorm van wrijving. Waar het (sociale) leren begint! “
Hoe ga je ermee om?
Pubers zetten zich tegen je af. Pittig, maar er zit een positieve kant aan. Hoe meer je kind van zich laat horen, hoe sterker zij hun eigen ik ervaren. Zij willen graag nieuwe dingen uitproberen en onafhankelijk worden. Ruzies horen erbij. Je grenzen stellen als ouder is goed. Daarnaast is het in deze fase belangrijk om open te praten met je kind Moedig je kind ook vooral aan om zelf initiatieven te nemen en zich onafhankelijk te gedragen.